Πώς το Pilates Βοηθά στην Ενίσχυση της Προσοχής και της Συγκέντρωσης σε Παιδιά με ΔΕΠΥ

Γιατί το Pilates είναι χρήσιμο σε παιδιά με ΔΕΠΥ;

Το Pilates συνδυάζει σωματική ενδυνάμωση, αναπνευστικές τεχνικές και ψυχοσωματική συνειδητότητα. Σε παιδιά με ΔΕΠΥ, μπορεί να:

Ενισχύσει την προσοχή και τη συγκέντρωση
Βελτιώσει την αυτορρύθμιση και διαχείριση άγχους
Υποστηρίξει τη σωματική ισορροπία και στάση

Με αυτόν τον τρόπο, τα παιδιά αναπτύσσουν δεξιότητες που επηρεάζουν θετικά τη σχολική επίδοση και την καθημερινή τους ζωή.

Σε ποιες ηλικίες εφαρμόζεται

Νηπιακή ηλικία (4–6 ετών): Απλές και παιχνιδιάρικες ασκήσεις για σωματική συνειδητότητα και βασικό συντονισμό.
Προσχολική/Πρώτη Δημοτικού (6–8 ετών): Εστίαση σε σωστή στάση, βασική ενδυνάμωση κορμού και έλεγχο αναπνοής.
Μεσαία Δημοτικού (8–12 ετών): Πιο ολοκληρωμένες ασκήσεις συνδυασμού μυϊκής ενδυνάμωσης και αυτορρύθμισης.
Έφηβοι (12+ ετών): Πλήρες πρόγραμμα Pilates με έμφαση σε στάση σώματος, μυϊκή στήριξη, συγκέντρωση και προσοχή.

Η προσαρμογή έντασης, διάρκειας και ασκήσεων είναι κρίσιμη για την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια.

Πώς το pilates ενισχύει την προσοχή και τη συγκέντρωση

1. Αύξηση Σωματικής Συνείδησης και Σωματοαισθητικότητας

Μέσα από τις Pilates ασκήσεις, τα παιδιά μαθαίνουν να αντιλαμβάνονται και να ελέγχουν τις κινήσεις του σώματός τους. Αυτή η αυξημένη σωματική συνείδηση βοηθά στη βελτίωση της συγκέντρωσης και της ικανότητας να παραμένουν προσηλωμένα σε δραστηριότητες.

2. Βελτίωση Εστίασης

Οι ασκήσεις Pilates απαιτούν συνεχή προσοχή στη στάση, την αναπνοή και την τεχνική των κινήσεων. Η πρακτική αυτή μπορεί να μεταφερθεί και σε άλλες καθημερινές δραστηριότητες, ενισχύοντας την ικανότητα των παιδιών να επικεντρώνονται σε σχολικές ή κοινωνικές υποχρεώσεις.

3. Ανάπτυξη Αισθητηριακής Ενσωμάτωσης

Το Pilates περιλαμβάνει συντονισμένες κινήσεις που απαιτούν επεξεργασία πολλαπλών αισθητηριακών πληροφοριών. Η εξάσκηση αυτή βελτιώνει την ικανότητα των παιδιών να ενσωματώνουν αισθητηριακά ερεθίσματα, διευκολύνοντας τη συγκέντρωση και τη διαχείριση πληροφοριών.

4. Ενίσχυση Αυτορρύθμισης

Οι τεχνικές χαλάρωσης και συνειδητής αναπνοής στο Pilates διδάσκουν τα παιδιά να ρυθμίζουν τον εαυτό τους, μειώνοντας άγχος και ανησυχία. Αυτό ενισχύει την ικανότητα να παραμένουν ήρεμα και συγκεντρωμένα κατά τη διάρκεια των μαθημάτων και των καθημερινών δραστηριοτήτων.

5. Βελτίωση Μυϊκής Στήριξης και Στάσης

Η ενδυνάμωση του κορμού και των βασικών μυών μέσω Pilates:

Βελτιώνει τη σωματική στάση
Μειώνει σωματικές ανισορροπίες και ενοχλήσεις
Διευκολύνει τη συγκέντρωση και την προσοχή, καθώς τα παιδιά αισθάνονται πιο σταθερά και ισορροπημένα

Ποιοι ειδικοί μπορούν να το εφαρμόσουν

Οι γονείς πρέπει να επιλέγουν θεραπευτές με διπλή εξειδίκευση:

Φυσικοθεραπευτές με εμπειρία σε παιδιά – για σωστή εκμάθηση των ασκήσεων, ασφάλεια και μυϊκή ενδυνάμωση.
Εκπαίδευση στην Ειδική Αγωγή – για κατανόηση των μαθησιακών, ψυχοσυναισθηματικών αναγκών παιδιών με ΔΕΠΥ και προσαρμογή του προγράμματος.

Ένας συνδυασμός αυτών των ειδικοτήτων διασφαλίζει αποτελεσματικότητα, ασφάλεια και εξατομικευμένη προσέγγιση.

Συνοπτικά

Το Pilates προσφέρει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα σωματικών, αναπνευστικών και ψυχολογικών τεχνικών, υποστηρίζοντας:

Προσοχή και συγκέντρωση
Αυτορρύθμιση και διαχείριση άγχους
Σωματική σταθερότητα και ισορροπία

Μέσω της σωματικής συνείδησης, της αισθητηριακής ενσωμάτωσης και της ενδυνάμωσης, τα παιδιά με ΔΕΠΥ μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά τις καθημερινές τους δεξιότητες και την σχολική τους επίδοση.

Βιβλιογραφία

Louw KA, Morris LD, Grimmer-Somers K. The effectiveness of Pilates exercise in improving attention, concentration and sensory integration in children with ADHD: A systematic review. J Bodyw Mov Ther. 2020;24(3):292–301.
Panjabi MM. The stabilizing system of the spine. Part II. Neutral zone and instability hypothesis. J Spinal Disord. 1992;5(4):390–396.
Field T. Exercise research on children with ADHD. Complement Ther Clin Pract. 2011;17(1):1–8.
Cebolla AM, et al. Mind–body interventions and attentional control in children with neurodevelopmental disorders. Front Psychol. 2019;10:2275.